भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए

झूले लाल / लीला मामताणी

Kavita Kosh से
यहाँ जाएँ: भ्रमण, खोज

अचो अचो सभेई चओ झूले लाल।
चओ झूले लाल सभेई चओ उॾेरो लाल॥

1.
जॾहिं हिन्दुनि ते जु़ल्म ॾिठाऊं
पाण अमर अवतारु वरिताऊं
मुक्ती ॾिनाऊं दुख दूर कयाऊं
महिर पंहिंजीअ सां झूले लाल-
चओ सभेई झूले लाल॥

2.
झूले लाल खे जेको जपीन्दो
मन जूं मुरादूं पाए सो वेन्दो
दूल्ह जो दरु आहे सॿाझो
जंहिंजो आहे अखंड ख़ज़ानो
ख़ाली कोई कीन वरे थो-
झोल भरे हिन दर तां वञे थो
अर्जु़ अघाए मुंहिंजो झूले लाल
चओ सभेई झूले लाल॥

3.
सारी संगति तोखे अर्जु़ करे थी,
महिर घुरे थी, ॿाझ घुरे थी
विर्त रखी थी तोखे मनाए
चालीहा रखी थी तोखे धियाए
मेला लॻाईनि पंजिड़ा ॻाईनि,
जोतियूं जॻाईनि था झूले लाल
सभेई मिली चओ झूले लाल॥


जेके जॻाईन्दा जोति अमर जी थीन्दा मालामाल
लाल जा झाती चओ सभेई झूले लाल॥

1.
जइ त अमर जी जेको चवन्दो
लालु सदाईं तंहिंखे ॾुधु पुटु ॾीन्दो
ॾींहु न ॾिसन्दो ॾुखियो कोई
खुश वसे इहा शाल
सभेई चओ झूले लाल॥

2.
वाह जी बहराणे जी मौज मचे थी
दुहिल शहनायूं सारी संगत नचे थी
खु़शीअ में अची सभेई चवनि था-
जइ जइ झूले लाल, जइ जइ लाल, जइ जइ लाल॥

3.
संगत प्रेम सां पलव थी पाए
अखा फुला आरतियूं-पंजिड़ा थी ॻाए
माई भाई बार ॿुढे जो, जिंदल आ रखपाल।
लाल जा झाती चओ सभेई झूले लाल॥

जंहिं झूलण सां दिल लाती आ।
तंहिंजी आस हुन पुॼाई आ॥

1.
प्रेमु सचो जो रखे लालण सां
हर जाइ समुझे जो हुजे लालण सां
तंहिं शेवा करे सफल कमाई आ
तंहिंजी झूलण आस पुॼाई आ॥

2.
जिते जलपत जा चरन घुमनि था
रिद्धि सिद्धि नव निधि उते रहनि था
जाते सिक सां जोति जॻाई आ।
तंहिंजी लालण आस पुॼाई आ।

3.
संगति सॼी आ शरण लाल जी
कारज संवारियो अची रहे न जम काल जी
जिते थी न का सची कमाई आ
तंहिंजी लालण आस पुॼाई आ।