दुःखका आँधी, पीरका कथा, रातका कविता / गीता त्रिपाठी

अँध्यारो

दुःखका आँधी, पीरका कथा, रातका कविता
रहस्यभित्रै अल्झिए मेरा भूत र भविता

आँखामा बस्ने अनौठो आशा, उज्यालो चहक
भरोसाभित्र रमाई उठ्छन् जीवनको महक
यो कालो-सेतो, आकाश-धर्ती, भीर र पहिरो
त्यो भन्दा पनि मान्छेको मन झन् कति गहिरो

मभित्र पनि अनन्त एउटा उज्यालो छाया छ
त्यै छायाभित्र अमर-सृष्टि धर्तीको माया छ
लिएर आउँछु साँझमा शीतल काखको सिरानी
म जागै बस्छु, छोपेर धर्ती, जन्माउँछु बिहानी ।