नामले मात्रै सहर हुँ म बाहिरी हाँसो हाँस्छु / गीता त्रिपाठी

सहर

नामले मात्रै सहर हुँ म बाहिरी हाँसो हाँस्छु
कल्पी कल्पी आफ्नै अतीत सम्झनामा साँच्छु

निसासिन्छु आफैसँग छैन शीतल हावा
साँगुरा छन् धर्ती-आकाश कहाँ खेल्नु कावा
सभ्यताको बहानामा रोग खेप्दै छु म
यै छातीमा चाहनाका लास चेप्दै छु म

मन त लाग्छ तिमीसितै गरूँ हातेमालो
साटूँ भन्छु भावनाको न्यानो पालैपालो
केले केले भत्काउँछ आउने पुल-बाटो
गहिरिँदो छ मनको घाउ बस्नै नपाई खाटो ।