Last modified on 13 अक्टूबर 2016, at 21:39

नौजवाननि खे सॾु / हूँदराज दुखायल

भैरवी

तर्ज़: गुरू महाराज लाज रख मेरी, ज़मानो सख्त भारी आ

थल्ह:
जवानो ऐश इश्रत में अञा आयू विञाईंदा,
गुलामीअ वेसु भारत खे अञा केसीं ढकाईंदा।

गुलामीअ में गुज़ारण खां, जवानो मौतु बहतर आ,
गुलामीअ में झुकाए सिर, टिकिण केसीं गसाईंदा?

गुलामीअ में रही छो पाण ते दुनिया खिलायो था,
गुलामीअ दागु हस्तीअ तां कॾंहिं पंहिंजे मिटाईंदा?

बुख्यानि भाउनि जे आहुनि में असरु पूरो न आहे छा
बुखुनि में छा अञा जानियूं गरीबनि जूं गंवाईंदा।

जवानो जंग जो मैदान पुकारे अॼु अव्हांखे थो,
कॾहिं मैदान में मुर्की मरण लइ पेर पाईंदा?

वफ़ाईअ सां जफ़ाईअ जी लॻी जवानो लड़ाई आ,
वफ़ा खातिर जफ़ा सिर ते खणी मैदान मारींदा।

खपे आज़ाद माता खे अव्हांजो खून भेटा में,
कॾहिं मुर्की खुशीअ सां खून जो प्यालो भरे ॾींदा।

जवानो हिन्दवारा हाम आज़ादी हणी वेठा,
कॾहिं हिन हाम खे हेकर हकीकत ते रसाईंदा।

‘‘दुखायल’’ हिन्द माता जी अव्हां में आस बाकी आ
करे आज़ाद भारत खे कॾहिं झंडो झुलाईंदा?