भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
न प्वाँख छ न त छाया नै / शाफिनुर शाफिन / सुमन पोखरेल
Kavita Kosh से
सागरछेउ गएका बेला
कुरा गर्दिनँ म सागरका बारेमा,
सागरको देउता लाग्छ मलाई
छालहरूले अनुहार बिगार्छन्
सिँहको गर्जन जसरी।
डा डुबाउँछन् मानिसहरू गोसमुद्रको छालमा
भिखारी जसरी
चिच्याउँछ एउटा केटो र फालहान्छ छालमा,
“हेर्नु, ई ! सागरमा हराए मेरा गोडा!”
मभित्र कुनै प्रेम छैन
केटाकेटीका लागि, मूक पशुहरूका लागि
कुनै प्रेम छैन सागरसँग मलाई ।
तर तिमीले सागरको भाग्य रोज्यौ भाग्नका लागि
यो छालको गर्जन रोज्यौ तिम्रो सर्वाधिक प्रिय दिनका लागि!
तिमीलाई पैँचो दिएपछि,
मसँग न प्वाँख रह्यो न त छाया नै ।
