मुस्कान
बलिया छन् पोयाहरू बटाइ पनि राम्रो
साना दुःखले नचुँढिने जीवन डोरी हाम्रो
आँसु आउँछन् पीर धुन, दुःख-ज्ञान दिन
साना-तिना पीडाहरूले निराश हुने किन
तिम्रो संघार मन परेरै हात समाएको
आफूजस्तै तिमी पाउँदा म छु रमाएको
आमाले झैँ माया दिन के सक्थेँ र मैले
म पनि त बाबा गुमाई छियाछिया ऐले
तर पनि इन्द्रेणीमा रङ्गजस्तै हुन्छु
तिमीलाई प्रतिध्वनि जस्तो भई सुन्छु ।