भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
मध्याह्रन / नोर्देन रुम्बा
Kavita Kosh से
यो भन्ज्याङबाट
माथि उठेर आकाशको बीचमा त्यो घाम
एकक्षण रोकिन्छ
त्यसले हिमालहरूलाई छातीले छोएर
एकक्षण स्तब्ध हुन्छ
आफूबीचमा बसेर जब त्यसले मलाई जीवनको
किनारतिर डोर्याउँदै लान्छ
म अँधेरोलाई त्यसै–त्यसै बिर्सिहाल्छु
म मान्छेका बस्तीहरूदेखि माथि जान्छु
आकाशमा धेरै तरङ्गहरू बनिन्छन्
अझै माथि जान्छु
मेरा नङ र मासुहरू बादलजस्तै फाट्दै
पातलिँदै नीलोमा बिलाउँदै जान्छन्
यसरी सधैँ एउटा घमाइलो/रमाइलो मध्याह्रन
यो मान्छेको अन्तिम रूप र अनुहार च्यातेर
नयाँ विकासको नयाँ प्रश्वास खोजिरहेको हुन्छु।
