भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
मन २ / सविता गौतम दाहाल
Kavita Kosh से
मनको यो कोमलता
कता लुकाऊँ
कतै वस्दैन
थाहै नपाइ निस्की सक्छ ।
मनको यो आद्रता
कसरी सुकाऊँ, ओबाऊँ
निरन्तर चिसो छ
थाहै नपाइ भिजी सक्छ ।
रोकेर मनलाइ
छेकेर मनलाइ
बाघेंर पनि
केही गर्दा सकिन
निस्की रहयो, भिजी रहयो !
कति वहाउनु मोतीका दाना
कति संझाउनु ज्ञानका ताना
केही गर्दा सकिन
बेहाल छ मन, घायल छ मन ।
निस्कूँ कि नियमका हर परिधिवाट
चलनका हर सिमा तोडेर
भागेर पुगूँ
या चुपचाप उडूँ
मन लाइ साथ दिएर ।
मनको वसमा केही रहेन
मनलाइ सम्हालेर उभिएको छु
वाडीमा वहिरहेछ
झरी रोकिने आशमा
मनलाइ साथ दिइरहेछु ।
