म उसलाई माया गर्छु / लौवा मुसेल्ली क्लेम / सुमन पोखरेल
उसका आँखाको युग
मेरा शब्दको रङमा ।
त्यो पुरुष, जो
प्रेमबाट सिर्जिएर
मेरा सोचाइमा हरपल उडिरहेका
भावनाका रेशा बटुलेर बुन्दछ
कोमल
ऊ सागरपुत्र
मधुर
यो धरतीपुत्री
आकाश
मधुर नीलो
मनमोहक निश्तब्दताको
पानीरङ
उसको कोमताबाट
लेखिएको
कुनै पुतली फूलझैं
मेरो सपना
ऊ हाँस्दा
मेरो उमुक्ति ऊ
म रुँदा
उसको स्वच्छता म
थाह छैन
किन माया गर्छु म उसलाई
यत्ति थाह छ
म उसलाई माया गर्छु
संसारको सुन्दरतामा
प्रतिध्वनित गराउँदै
सम्पूर्ण प्रेम
गाउँछ ऊ
हिजो र भोली
एउटा पलमा, मिसिन्छन् एकै ठाउँ
हाम्रो जीवनको यो दोभानले
हामी हुनुको सत्यलाई सार्थक बनाउँछ
उसमा विश्राम लिन्छु म
ऊ ममा नुहाउँछ
एउटा रेशमी विश्वासले
जोडिएका छौँ आपसमा हामी
मैले छुने
या अनुभूत गर्ने जेसुकै
रुपाङ्कित छन्
उसकै हातद्वारा
म जे बुझ्दछु
या जे बाँच्दछु
आलोकित छन् ती सबै
उसकै हृदयद्वारा
थाह छैन
किन माया गर्छु म उसलाई
यत्ति थाह छ
म उसलाई माया गर्छु ।
