भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
Changes
Kavita Kosh से
'{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार=सुदीप पाख्रीन |अनुवादक= |संग्रह= }}...' के साथ नया पृष्ठ बनाया
{{KKGlobal}}
{{KKRachna
|रचनाकार=सुदीप पाख्रीन
|अनुवादक=
|संग्रह=
}}
{{KKCatKavita}}
{{KKCatNepaliRachna}}
<poem>
लेख्दालेख्दैको डायरीबाट
भर्खरै उडेर गएको छ
कविताजस्तो केही
टिपेर जसलाई…………………….
उदाएको छ — फुर्के घाम
र, नृत्य गरिरहेको छ छमछमी
हाँगा–हाँगा, पात–पात, आँगन–आँगन, कोठाचोटा र बरण्डामा
चम्किरहेछ जून
साथमा लिएर थुप्रै फुच्चे ताराहरू
आकाशको कालो पर्दामा प्रत्येक रात
उक्लिरहेका छन् पसिनै पसिना हुँदै
आवारा हुस्सुहरू
नीला डाँडाहरूको खुड्किलै खुड्किला
टिम्टिमाइरहेछन् जुनकिरीहरू
पौठेजोरी खेल्दै
यी कु्रर आदिम अन्धकारहरूसँग
गाइरहेछन् कोइलीहरू
झ्यालमै चढेर
कुहु……… कुहु………… धून
झर……. झर…… सङ्गीत सुनाउँदै
किनाराका बैसालु रुखहरूलाई
बगिरहेछन्— यी झरना, खोला, नदीहरू
ईश्वरजस्ता देखिन्छन् आफ्नै पनि
यी बाटाचौबाटाहरू
बोकेर पाठशाला हिँडिरहेका ईश्वरकै अनुहारका बालबालिकाहरू
आलाप्छन् चराका चिरबिर शाष्त्रिय रागहरू
यी सुनौला बिहानीहरू र न्यास्रा साँझहरू
हरिया हाँगाहरूमा झुन्डिँदै प्रत्येक दिन सधैँ यसरी नै
मेरो सपनाकै रुपाकृति लिएर
टाँगिन्छ आकाशमा इन्द्रेणी
र, बजाउँछ भ्वायलिन — बर्सातको
फैलन्छ सुगन्ध तरुनी माटोको
वर्षाको जवान पहिलो थोपा आएर इत्रिएपछि
मुनाको मुस्कानसँगै लजाउँदै–लजाउँदै
जिस्किरहन्छ पठ्ठो यो हावा
तरुनी धान, गहुँका बालाहरूसँग
र, मख्ख पर्दै खेलाइरहन्छ हरिया कपालहरू तिनीहरूका
मग्मगाइरहेछन् — मगमगी…….
श्रम गरिरहेकाहरूको शरीरबाट पसिनाको फुल
र, फैलिरहेछन् गाउँ, सहर र मुलुकभरि
हजुरआमाको पटुकीको फेरबाट
कुनै जादुझैँ ह्वारह्वारती निस्कन्छ
रङ्गीबिरङ्गी दन्त्यकथा, जूनताराजस्ता आशिष् र रोटीका टुक्राहरू
मह घुलिन्छ
केटाकेटीको तोतेपनमा
र मोहक नृत्यभन्दा मोहक देखिन्छन् उनीहरूको चकचकेपन
झनै सुमधुर सुनिन्छ आमाको लोरी
र, थपिन्छ अझैँ न्यानोपन बुवाको धापमा
…………………….टिपेर जसलाई
टिपेर जसलाई………..
राक्षस विकृतिहरूका विपक्षमा
कठोरतापूर्वक उभिएपनि
सबैभन्दा कु्रर देखिएकाहरूको अगाडि
त्योभन्दा पनि क्रुरतापूर्वक खडा भए पनि
दुःखको सबैभन्दा असुन्दर पिँधमा खसेर
ओइलिई झरेको पातझैँ देखिएपनि
सबैभन्दा सुन्दर देखिन्छन् हरफका बुट्यान–बुट्यानमा
भर्खरै डायरीबाट उडिगएको कविताजस्तो केही
अचम्म छु !
अब यसलाई बन्द गर्नु फेरि डायरीमा
जसरी बन्द गर्नु घामका किरणहरूलाई बन्द बाकसमा
अथवा छोडिदिनु यसलाई यसरी नै प्रत्येक कुना–कुनामा
लेख्दालेख्दैको डायरीबाट
भर्खरै उडेर गएको छ
कविताजस्तो केही……………
</poem>
{{KKRachna
|रचनाकार=सुदीप पाख्रीन
|अनुवादक=
|संग्रह=
}}
{{KKCatKavita}}
{{KKCatNepaliRachna}}
<poem>
लेख्दालेख्दैको डायरीबाट
भर्खरै उडेर गएको छ
कविताजस्तो केही
टिपेर जसलाई…………………….
उदाएको छ — फुर्के घाम
र, नृत्य गरिरहेको छ छमछमी
हाँगा–हाँगा, पात–पात, आँगन–आँगन, कोठाचोटा र बरण्डामा
चम्किरहेछ जून
साथमा लिएर थुप्रै फुच्चे ताराहरू
आकाशको कालो पर्दामा प्रत्येक रात
उक्लिरहेका छन् पसिनै पसिना हुँदै
आवारा हुस्सुहरू
नीला डाँडाहरूको खुड्किलै खुड्किला
टिम्टिमाइरहेछन् जुनकिरीहरू
पौठेजोरी खेल्दै
यी कु्रर आदिम अन्धकारहरूसँग
गाइरहेछन् कोइलीहरू
झ्यालमै चढेर
कुहु……… कुहु………… धून
झर……. झर…… सङ्गीत सुनाउँदै
किनाराका बैसालु रुखहरूलाई
बगिरहेछन्— यी झरना, खोला, नदीहरू
ईश्वरजस्ता देखिन्छन् आफ्नै पनि
यी बाटाचौबाटाहरू
बोकेर पाठशाला हिँडिरहेका ईश्वरकै अनुहारका बालबालिकाहरू
आलाप्छन् चराका चिरबिर शाष्त्रिय रागहरू
यी सुनौला बिहानीहरू र न्यास्रा साँझहरू
हरिया हाँगाहरूमा झुन्डिँदै प्रत्येक दिन सधैँ यसरी नै
मेरो सपनाकै रुपाकृति लिएर
टाँगिन्छ आकाशमा इन्द्रेणी
र, बजाउँछ भ्वायलिन — बर्सातको
फैलन्छ सुगन्ध तरुनी माटोको
वर्षाको जवान पहिलो थोपा आएर इत्रिएपछि
मुनाको मुस्कानसँगै लजाउँदै–लजाउँदै
जिस्किरहन्छ पठ्ठो यो हावा
तरुनी धान, गहुँका बालाहरूसँग
र, मख्ख पर्दै खेलाइरहन्छ हरिया कपालहरू तिनीहरूका
मग्मगाइरहेछन् — मगमगी…….
श्रम गरिरहेकाहरूको शरीरबाट पसिनाको फुल
र, फैलिरहेछन् गाउँ, सहर र मुलुकभरि
हजुरआमाको पटुकीको फेरबाट
कुनै जादुझैँ ह्वारह्वारती निस्कन्छ
रङ्गीबिरङ्गी दन्त्यकथा, जूनताराजस्ता आशिष् र रोटीका टुक्राहरू
मह घुलिन्छ
केटाकेटीको तोतेपनमा
र मोहक नृत्यभन्दा मोहक देखिन्छन् उनीहरूको चकचकेपन
झनै सुमधुर सुनिन्छ आमाको लोरी
र, थपिन्छ अझैँ न्यानोपन बुवाको धापमा
…………………….टिपेर जसलाई
टिपेर जसलाई………..
राक्षस विकृतिहरूका विपक्षमा
कठोरतापूर्वक उभिएपनि
सबैभन्दा कु्रर देखिएकाहरूको अगाडि
त्योभन्दा पनि क्रुरतापूर्वक खडा भए पनि
दुःखको सबैभन्दा असुन्दर पिँधमा खसेर
ओइलिई झरेको पातझैँ देखिएपनि
सबैभन्दा सुन्दर देखिन्छन् हरफका बुट्यान–बुट्यानमा
भर्खरै डायरीबाट उडिगएको कविताजस्तो केही
अचम्म छु !
अब यसलाई बन्द गर्नु फेरि डायरीमा
जसरी बन्द गर्नु घामका किरणहरूलाई बन्द बाकसमा
अथवा छोडिदिनु यसलाई यसरी नै प्रत्येक कुना–कुनामा
लेख्दालेख्दैको डायरीबाट
भर्खरै उडेर गएको छ
कविताजस्तो केही……………
</poem>
