भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
Changes
Kavita Kosh से
बंधु लावा वो वर भिंग
अहो अहो विहीणबाई
आमचे मागणे काही नाही
आमचे मागणे थोडे थोडे
नवर्या मुलीला पैंजणतोडे
पैंजण जोडव्यांची हौस फार
नवर्या मुलीला चद्रहार
चंद्रहाराची हौस मोठी
नवर्या मुलीला चिंचपेटी
चिंचपेटीला मोती थोडे
नवर्या मुलीला हत्तीघोडे
हत्तीघोडयावर बसती
गावाकडे दोघे जाती
आई पाहते खिडकीतून
बाप पाहतो दारातून
भाऊ पहातो ओटयावरुन
हरणी गेली कडल्यातून
ज्याची होती त्यान नेली
आमची माया वाया गेली
विहीणबाई, विहीणबाई, राग मनातला सोडा
गोरी गोरी वरमाय
तिचे नाजुक पिवळे पाय
गव्हा तांदळान भरल्या कोठया
खोबर्या नारळान मी भरीते ओटया
खणा नारळान मी भरीते ओटया
विहीणबाई राग मनातला सोडा
जेवण झाल्यावर हात चोळते साखरीन
दात कोरते लवंगान
घंगाळी रुपये तुम्ही घाला
विहीणबाई राग मनातला सोडा
रेशमी पायघडयावरुन मिरवा
विहीणबाई राग मनातला सोडा
मोठया लोकांचा नवरदेव सासरी रुसला
कंठी गोफासाठी जानोसी बसला
नवरदेवाच्या जोरावर सवाष्णी मागती जानोसा
चिरेबंदी वाडा त्यात जोडीनी हो बसा
