सहरभित्र के-को हल्ला / सुधीर छेत्री
1 ए लिप्स्टिकका एफ्रोदिते सुगन्धहरू
मांसल शब्दहरू खोजेर
अभिव्यक्त हुनलाई
उन्मादका चिल्ला तिघ्रा बजाएर
सिग्मण्ड फ्रायडका गाउँ खोज्दैछन्।
छातीबाट उम्केर
सहरका आँखामा चुप्लुङ्ग डुब्नपुग्छन्
पुष्ट डल्फिनहरू।
2 ए मेरो सङ्गीतको सुफी श्वास
मुरलीका प्वालहरूबाट निस्केर
ध्वनि-प्रदुषणका बादलमा
बाल्न गएको छ
ससाना सूर्यका बल्बहरू।
3 ए कालो सुट लाउने एकहुल भलाद्मीहरू
चर्चा गरिरहेछन्
के सम्बन्ध छ,
काइँली औँलामा लाएको सुनको औँठी
र
अमार्त्त्य सेनको अर्थशास्त्रमाझ।
4 ए हेर्दा-हेर्दै कमिलाको एकहुलले
असहाय गनेउलाको अपहरण गरेर लगे।
यो ताजा काण्डको सीधाप्रसारण देख्ने
एकमात्र म,
ज्ञात भयो
अपहरण हुनबाट यसपल्ट बॉंचेको रहेछु।
5 ए शनिवारको दिन
व्यापारका विशेषज्ञहरूले
सुनको भाउमा गुन्द्रुक बेचलाई
बजारको कमुलो अङ्ग चिमोटेर
आर्त्तनादको दोकान थापेको छ।
6 ए उपभोक्ताका अक्षौहिनी सेना
हातमा धिब्रीहरू बोकेर
विक्रेताको मनमा उज्यालो छर्न हिडेहोलान्
त्यसै र
डम्बरचौकहरू खोकिरहेछन्
बल्झेको हुकिङ्कफ
छातीमा बम झैं पड्काउँदै।
तर कविहरू
सब्जीवाल्नी बड़ीको काखमा
क्रय-विक्रयको रातो खाता देखेर
सूर्योदय र सूर्यास्तका सम्झना गरिरहेछन्।
7 ए शब्दहरू
हौसलाको बॉंदरे टोपी लाएर
सङ्घर्षको जाडोमा
ठिही-युद्ध लडी नै रहेका छन्,
सहरभित्र के को हल्ला।
