"सौन्दर्य लहरी / पृष्ठ - ७ / आदि शंकराचार्य" के अवतरणों में अंतर
('{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार=आदि शंकराचार्य |अनुवादक= |संग्रह=...' के साथ नया पृष्ठ बनाया) |
|||
पंक्ति 7: | पंक्ति 7: | ||
{{KKCatSanskritRachna}} | {{KKCatSanskritRachna}} | ||
<poem> | <poem> | ||
+ | असौ नासावंशस्तुहिन गिरिवंश ध्वजपटी | ||
+ | त्वदीयो नेदीयः फलतु फलमस्माकमुचितम् । | ||
+ | वहन्नन्तर्मुक्ताः शिशिरतर निश्वास घटिताः | ||
+ | समृद्ध्यायस्तासां बहिरपि च मुक्तामणिधरः ॥६१॥ | ||
+ | |||
+ | प्रकृत्याऽऽरक्तायास्तव सुदतिदन्तच्छद रुचेः | ||
+ | प्रवक्ष्ये सादृश्यं जनयतु फलं विद्रुमलता । | ||
+ | न बिम्बं त्वद्बिम्ब प्रतिफलन रागादरुणितं | ||
+ | तुलामध्यारोढुं कथमिव न लज्जेत कलया ॥६२॥ | ||
+ | |||
+ | स्मितज्योत्स्नाजालं तव वदनचन्द्रस्य पिबतां | ||
+ | चकोराणामासीदतिरसतया चञ्चुजडिमा । | ||
+ | अतस्ते शीतांशोरमृत लहरीमम्लरुचयः | ||
+ | पिबन्तिस्वच्छन्दं निशिनिशि भृशंकाञ्जिकधिया ॥६३॥ | ||
+ | |||
+ | अविश्रान्तं पत्युर्गुणगण कथाऽऽम्रेडन जपा | ||
+ | जपापुष्पच्छाया तव जननि जिह्वा जयति सा । | ||
+ | यदग्रासीनायाः स्फटिकदृशद्च्छच्छविमयी | ||
+ | सरस्वत्या मूर्तिः परिणमति माणिक्यवपुषा ॥६४॥ | ||
+ | |||
+ | रणे जित्वा दैत्यानपहृत शिरस्त्रैःकवचिभि- | ||
+ | र्निवृत्तैश्चण्डांश त्रिपुरहरनिर्माल्य विमुखैः । | ||
+ | विशाखेन्द्रोपेन्द्रैः शशिविशदकर्पूरशकला | ||
+ | विलीयन्ते मातस्तव वदन ताम्बूल कबलाः ॥ ६५॥ | ||
+ | |||
+ | विपञ्च्या गायन्ती विविधमपदानं पुररिपो- | ||
+ | स्त्वयाऽऽरब्धे वक्तुं चलति शिरसा साधु वचने । | ||
+ | तदीयैर्माधुर्यैरपलपित तन्त्री कलरवां | ||
+ | निजांवीणांवाणी निचुलयति चोलेन निभृतम् ॥६६॥ | ||
+ | |||
+ | कराग्रेण स्पृष्टं तुहिन गिरिणा वत्सलतया | ||
+ | गिरीशेनोदस्तं मुहुरधरपाना कुलतया । | ||
+ | करग्राह्यं शंभोर्मुखमुकुर वृन्तं गिरिसुते | ||
+ | कथंकारं ब्रूमस्तव चिबुकमौपम्यरहितम् ॥६७॥ |
09:59, 4 जुलाई 2022 का अवतरण
असौ नासावंशस्तुहिन गिरिवंश ध्वजपटी
त्वदीयो नेदीयः फलतु फलमस्माकमुचितम् ।
वहन्नन्तर्मुक्ताः शिशिरतर निश्वास घटिताः
समृद्ध्यायस्तासां बहिरपि च मुक्तामणिधरः ॥६१॥
प्रकृत्याऽऽरक्तायास्तव सुदतिदन्तच्छद रुचेः
प्रवक्ष्ये सादृश्यं जनयतु फलं विद्रुमलता ।
न बिम्बं त्वद्बिम्ब प्रतिफलन रागादरुणितं
तुलामध्यारोढुं कथमिव न लज्जेत कलया ॥६२॥
स्मितज्योत्स्नाजालं तव वदनचन्द्रस्य पिबतां
चकोराणामासीदतिरसतया चञ्चुजडिमा ।
अतस्ते शीतांशोरमृत लहरीमम्लरुचयः
पिबन्तिस्वच्छन्दं निशिनिशि भृशंकाञ्जिकधिया ॥६३॥
अविश्रान्तं पत्युर्गुणगण कथाऽऽम्रेडन जपा
जपापुष्पच्छाया तव जननि जिह्वा जयति सा ।
यदग्रासीनायाः स्फटिकदृशद्च्छच्छविमयी
सरस्वत्या मूर्तिः परिणमति माणिक्यवपुषा ॥६४॥
रणे जित्वा दैत्यानपहृत शिरस्त्रैःकवचिभि-
र्निवृत्तैश्चण्डांश त्रिपुरहरनिर्माल्य विमुखैः ।
विशाखेन्द्रोपेन्द्रैः शशिविशदकर्पूरशकला
विलीयन्ते मातस्तव वदन ताम्बूल कबलाः ॥ ६५॥
विपञ्च्या गायन्ती विविधमपदानं पुररिपो-
स्त्वयाऽऽरब्धे वक्तुं चलति शिरसा साधु वचने ।
तदीयैर्माधुर्यैरपलपित तन्त्री कलरवां
निजांवीणांवाणी निचुलयति चोलेन निभृतम् ॥६६॥
कराग्रेण स्पृष्टं तुहिन गिरिणा वत्सलतया
गिरीशेनोदस्तं मुहुरधरपाना कुलतया ।
करग्राह्यं शंभोर्मुखमुकुर वृन्तं गिरिसुते
कथंकारं ब्रूमस्तव चिबुकमौपम्यरहितम् ॥६७॥