"क्रान्तिको पाठशाला / अभय श्रेष्ठ" के अवतरणों में अंतर
Sirjanbindu (चर्चा | योगदान) ('{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार=अभय श्रेष्ठ |अनुवादक= |संग्रह= }} {{KKCat...' के साथ नया पृष्ठ बनाया) |
Sirjanbindu (चर्चा | योगदान) |
||
| पंक्ति 8: | पंक्ति 8: | ||
{{KKCatNepaliRachna}} | {{KKCatNepaliRachna}} | ||
<poem> | <poem> | ||
| − | त्यो युवतीलाई भेटेपछि | + | त्यो उदास युवतीलाई भेटेपछि |
| − | मलाई बोध | + | एकाएक मलाई बोध भयो– |
| − | + | चिल्लो गाताको सस्तो किताबजस्तै | |
| − | + | व्यवस्था एक भव्य शौचालय हो । | |
| − | + | प्रेम र करुणा यो देशमा | |
| − | + | दलित प्रेमीझैँ रगतपच्छे भएर | |
| − | + | बगिरहेछन् भेरीको उर्लंदो भेलमा | |
| − | + | न्याय धर्मभक्तको लासझैँ | |
| − | + | झुन्डिरहेछ खरीको सुरिलो बोटमा | |
| − | + | मन्द–मन्द खुसीको फूल फुलाउँदै | |
| − | + | क्रूरता फरार कैदीझैँ | |
| + | तरबार नचाउँदै दौडिरहेछ सडकमा । | ||
| − | + | दीर्घ रोगीको हाँसोजस्तै | |
| − | + | परिवर्तन यो देशमा भित्र केवल ढुसी हुने | |
| − | + | कटुसको चिल्लो दाना हो । | |
| − | + | त्यो उदास युवतीलाई भेटेपछि | |
| − | + | एकाएक मलाई अनुभूत भयो– | |
| − | + | विद्रोहीको आक्रोशजस्तै | |
| − | + | वेश्यावृत्ति एक विशाल प्रतिवाद हो । | |
| − | हो | + | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | शब्दको भारले थिचिएको मृत कविताजस्तै | |
| − | + | शान्ति चट्ट सिँगारिएको भव्य मसानघाट हो । | |
| − | + | ||
| − | + | मानवता– गुम्बाकै छेउमा बलात्कृत | |
| − | + | भिक्षुणीको आर्तनाद हो । | |
| − | + | ||
| + | शूर्पणखाको दण्डित प्रेमजस्तै | ||
| + | तिम्रो शौर्य एक प्रयोगशाला हो । | ||
दुःख छ | दुःख छ | ||
| − | मुटु नै कटकटी खाने दुःख | + | मुटु नै कटकटी खाने दुःख |
| − | + | र पत्थर नै पग्लिझर्ने इमानबीच | |
| − | त्यो युवतीलाई भेटेपछि | + | के साइनो छ कुन्नि ! |
| − | मलाई | + | त्यो उदास युवतीलाई भेटेपछि |
| − | + | मलाई अनुभूत भयो– | |
| + | अविरल नदीजस्तै अपराजित युवती | ||
| + | क्रान्तिले भुलेको पहिलो पाठशाला हो । | ||
</poem> | </poem> | ||
17:29, 28 मार्च 2025 के समय का अवतरण
त्यो उदास युवतीलाई भेटेपछि
एकाएक मलाई बोध भयो–
चिल्लो गाताको सस्तो किताबजस्तै
व्यवस्था एक भव्य शौचालय हो ।
प्रेम र करुणा यो देशमा
दलित प्रेमीझैँ रगतपच्छे भएर
बगिरहेछन् भेरीको उर्लंदो भेलमा
न्याय धर्मभक्तको लासझैँ
झुन्डिरहेछ खरीको सुरिलो बोटमा
मन्द–मन्द खुसीको फूल फुलाउँदै
क्रूरता फरार कैदीझैँ
तरबार नचाउँदै दौडिरहेछ सडकमा ।
दीर्घ रोगीको हाँसोजस्तै
परिवर्तन यो देशमा भित्र केवल ढुसी हुने
कटुसको चिल्लो दाना हो ।
त्यो उदास युवतीलाई भेटेपछि
एकाएक मलाई अनुभूत भयो–
विद्रोहीको आक्रोशजस्तै
वेश्यावृत्ति एक विशाल प्रतिवाद हो ।
शब्दको भारले थिचिएको मृत कविताजस्तै
शान्ति चट्ट सिँगारिएको भव्य मसानघाट हो ।
मानवता– गुम्बाकै छेउमा बलात्कृत
भिक्षुणीको आर्तनाद हो ।
शूर्पणखाको दण्डित प्रेमजस्तै
तिम्रो शौर्य एक प्रयोगशाला हो ।
दुःख छ
मुटु नै कटकटी खाने दुःख
र पत्थर नै पग्लिझर्ने इमानबीच
के साइनो छ कुन्नि !
त्यो उदास युवतीलाई भेटेपछि
मलाई अनुभूत भयो–
अविरल नदीजस्तै अपराजित युवती
क्रान्तिले भुलेको पहिलो पाठशाला हो ।
