भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए

"विनयावली / तुलसीदास / पद 231 से 240 तक / पृष्ठ 5" के अवतरणों में अंतर

Kavita Kosh से
यहाँ जाएँ: भ्रमण, खोज
(नया पृष्ठ: (239) जाको हरि दृढ़ करि अंग कर्यो। सोइ सुसील, पुनीत , बेदबिद, बिद्या-ग…)
 
पंक्ति 1: पंक्ति 1:
(239)  
+
{{KKGlobal}}
 +
{{KKRachna
 +
|रचनाकार=तुलसीदास
 +
}}
 +
{{KKCatKavita}}
 +
[[Category:लम्बी रचना]]
 +
{{KKPageNavigation
 +
|पीछे=पद 231 से 240 तक / तुलसीदास / पृष्ठ 4
 +
|आगे=|आगे=विनयावली() / तुलसीदास / पृष्ठ 25
 +
|सारणी=पद 231 से 240 तक / तुलसीदास
 +
}}
 +
<poem>
 +
 
 +
'''पद संख्या 239 तथा 240'''
 +
 
 +
(239)  
 +
 
 
जाको हरि दृढ़ करि अंग कर्यो।  
 
जाको हरि दृढ़ करि अंग कर्यो।  
 
सोइ सुसील, पुनीत , बेदबिद, बिद्या-गुननि भर्यो।1।  
 
सोइ सुसील, पुनीत , बेदबिद, बिद्या-गुननि भर्यो।1।  
पंक्ति 21: पंक्ति 37:
 
तुलसिदास रघुनाथ-कृपाको जोवत पंथ खर्यो।7।
 
तुलसिदास रघुनाथ-कृपाको जोवत पंथ खर्यो।7।
  
(240)  
+
(240)
 +
 
सोच सुकृती , सुचि साँचो जाहि राम ! तुम रीझे।
 
सोच सुकृती , सुचि साँचो जाहि राम ! तुम रीझे।
 
  गनिका ,गीध,बधिक हरिपुर गये, लै कासी प्रयाग कब सीझे।1।  
 
  गनिका ,गीध,बधिक हरिपुर गये, लै कासी प्रयाग कब सीझे।1।  
  
 
कबहुँ न डग्यो निगम-मगतें पग, नृग जग जानि  जिते दुख पाये।  
 
कबहुँ न डग्यो निगम-मगतें पग, नृग जग जानि  जिते दुख पाये।  
गजधौं  कौन दिछित, जाके  सुमिरत लै सुनाभ बाहन तजि धाये।2।  
+
गजधौं  कौन दिछित, जाके  सुमिरत लै सुनाभ बाहन  
 +
तजि धाये।2।  
  
 
सुर-मुनि-बिप्र बिहाय बड़े कुल, गोकुल जनम गोपगृह लीन्हो।  
 
सुर-मुनि-बिप्र बिहाय बड़े कुल, गोकुल जनम गोपगृह लीन्हो।  
पंक्ति 33: पंक्ति 51:
 
  मानत भलहि भलो भगतनितें, कछुक रीति पारथहि जनाई।
 
  मानत भलहि भलो भगतनितें, कछुक रीति पारथहि जनाई।
 
  तुलसी सहज सनेह राम बस , और सबै जलकी चिकनाई।4।
 
  तुलसी सहज सनेह राम बस , और सबै जलकी चिकनाई।4।
 +
 +
</poem>

20:10, 29 अप्रैल 2011 का अवतरण


पद संख्या 239 तथा 240

(239)

जाको हरि दृढ़ करि अंग कर्यो।
सोइ सुसील, पुनीत , बेदबिद, बिद्या-गुननि भर्यो।1।

उतपति पांडु -सुतनकी करनी सुनि सतसंग डर्यो।
 ते त्रैलोक्य-पूज्य, पावन जस सुनि-सुनि लोक तर्यो।2।

जो निज धरम बेदबोधित सो करत न कछु बिसर्यो।
बिनु अवगुन कृकलास कूप मज्जित कर गहि उधर्यो।3।

 ब्रह्म बिसिख ब्रह्मांड दहन छम गर्भ न नृपति जर्यो।
अजर-अमर , कुलिसहुँ नाहिंन बध, सो पुनि फेन मर्यो।4।

बिप्र अजामिल अरू सुरपति तें कहा जोे नहिं बिगर्यो।
उनको कियो सहाय बहुत, उरको संताप हर्यो।5।

गनिका अरू कंदरपतें जगमहँ अघ न करत उबर्यो।
तिनको चरित पवित्र जानि हरि निज हृदि-भवन धर्यो।6।

केहि आचरन भलो मानैं प्रभु सो तौ न जानि पर्यो।
तुलसिदास रघुनाथ-कृपाको जोवत पंथ खर्यो।7।

(240)
 
सोच सुकृती , सुचि साँचो जाहि राम ! तुम रीझे।
 गनिका ,गीध,बधिक हरिपुर गये, लै कासी प्रयाग कब सीझे।1।

कबहुँ न डग्यो निगम-मगतें पग, नृग जग जानि जिते दुख पाये।
गजधौं कौन दिछित, जाके सुमिरत लै सुनाभ बाहन
तजि धाये।2।

सुर-मुनि-बिप्र बिहाय बड़े कुल, गोकुल जनम गोपगृह लीन्हो।
बायों दियो बिभव कुरूपति को, भोजन जाइ बिदुर-घर कीन्हो।3।

 मानत भलहि भलो भगतनितें, कछुक रीति पारथहि जनाई।
 तुलसी सहज सनेह राम बस , और सबै जलकी चिकनाई।4।