बिरानो सहरबाट / रमेश क्षितिज

टाढा कतै भौतारिएँ म तिम्रो सहारा
कसले पुछ्यो आमा तिम्रो आँसुको नौधारो

साँझ बिहान हेर्दाहेर्दै पाखापखेरो
सम्झनामा आउँछ कि परदेशी छोरो
पोखिरैछु यतातिर पसिनाको धारा
कसले पुछ्यो आमा तिम्रा आँसुका नौधारा

भुल्दिनँ म तिमीलाई भुल्छु भोकतिर्खा
टाढिँदैन कसैगरी कलेजोको टुक्रा
दुःख गरी खोज्दैछु म सुखको किनारा
कसले पुछ्यो आमा तिम्रो आँसुको नौधारा !