अनुहार हराएपछि / अन्जीर प्रधान

• हिन्दी/उर्दू
• अंगिका
• अवधी
• गुजराती
• नेपाली
• भोजपुरी
• मैथिली
• राजस्थानी
• हरियाणवी
• अन्य भाषाएँ

अन्जीर प्रधान »

Script

• Devanagari
• Roman
• Gujarati
• Gurmukhi
• Bangla
• Diacritic Roman
• IPA

अब हामी एकअर्कालाई केही भन्दैनौँ
भन्नुको अर्थ पनि छैन ।
सुन्नुको अर्थ पनि छैन ।।

हामीबीच शब्द तरल भएर बगिरहेछ
बाफ भएर सढिरहेछ आवाज
काँडे तार र जाली उम्रिरहेछन्
घाँटीभरि हाम्रो
हामी एक्लै–एक्लै भोगिरहेछौँ
करोडौँ दुःस्वप्नका कथाहरू
असङ्ख्य विभाजित मनस्थितिहरूमा भएको
रातो रङ्गसँग
विचलित/आक्रान्त
म अथवा हामी
आफ्नो सडकभरि पनि फैलन सकेका छैनौँ
कहीँ पनि भएन निर्वाह/अवस्थाहरूको संरक्षण
तिमी र म, हामी कसरी भनूँ
खोइ अनुहार ?

बरफजस्तो गिलासमा
दृष्टि पनि पग्लिन थालेपछि जब
हरेक निमेष मर्दै गइरहेको
अनुभूतिको लासमाथि
कहाँ छ नाम तिम्रो, मेरो ।
तिमीलाई मैले रूख, वरपीपल भने भयो
तिमीले मलाई मेच, टेबिल, पङ्खा भने भयो।

अब हामी एकअर्कालाई केही भन्दैनौँ
भन्नुको अर्थ पनि छैन ।
सुन्नुको अर्थ पनि छैन ।।