भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
लागिरहेछ आगो / भीमदर्शन रोका
Kavita Kosh से
Sirjanbindu (चर्चा | योगदान) द्वारा परिवर्तित 16:20, 23 जुलाई 2017 का अवतरण ('{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार= भीमदर्शन रोका |अनुवादक= |संग्रह=घ...' के साथ नया पृष्ठ बनाया)
आगो आफै त के लाग्ला
कसैको गल्तीले लागेको होला
अथवा जानी जानी कसैले लगाएको
त्यस्तो किन गरेको होला ?
सोध न सोध, केही त भन्ला ।
दीयो, चुल्हा र चिता
चकमक पत्थर र मैनबत्ती
यी हुन्सबै एकै समूहका
घामको परिधिबाट निस्केर
यहाँ आएको अग्नि
जानेर बाले घामजस्तै,
अरु पनि स्वभाव छ उस्तै
बलिरहन्छ यो चोइटा घाम
उदाइरहन्छ आफ्नै सीमाभित्र
छैनन् पनि छन् पनि यसको भित्र
अंश छ केही अवश्य मभित्र
दीयो बल्छ, पूजा हुन्छ
बत्ती बल्छ उज्यालो
मेहनत र मजदूरीले बल्छ चुल्हो
मरेपछि मात्र चिता
अग्निको अन्तिम आवश्यकता
आवश्यक परे सबैेले बाल्ला ।
० ० ०