भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए

लोभका विषयमा / उमानाथ शर्मा पोख्रेल

Kavita Kosh से
Sirjanbindu (चर्चा | योगदान) द्वारा परिवर्तित 09:30, 27 मई 2020 का अवतरण ('{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार=उमानाथ शर्मा पोख्रेल |अनुवादक= |स...' के साथ नया पृष्ठ बनाया)

(अंतर) ← पुराना अवतरण | वर्तमान अवतरण (अंतर) | नया अवतरण → (अंतर)
यहाँ जाएँ: भ्रमण, खोज


हो लोभ दुःख र असद्धति को निदान ।
“मदीनकी म” भनि यो गरिदिन्छ भान ।।
लोभैछ मानिस फसाउन लाइ खोटो ।
यो हो कडा नरकको अति घोर बाटो ।।११३।।

माता पिता गुरु भनिन्न गनिन्न पाप ।
चाहेसहस्र तिर पर्दछ राप ताप ।।
खाली बटुल्दछु थुपार्दछु खूव पैसा ।
जप्‌तै रहन्छु म निरन्तर हाय ! पैसा ! ।।११४।।

रोओस् गरीव न मिली कन गाँसवास ।
चाहे हुरुक्क हुन जान्छ हुँदै हताश ।।
अर्का निमित्त म निकाल्दिन एक कौडी ।
चर्पी महाँ वरु म छर्दछु दौडि दौडि ।।११५।।

यस्तै प्रकार विपरीत गराइ बुद्धि ।
यो लोभले सकलको हरिदिन्छ शुद्धि ।।
जुक्ती गरेर यस वाट हटौं डराई ।
कर्तव्य कर्म तिर दृष्टि लगाउँ भाई ।।११६।।

यी शत्रु को हृदय वाट जरो उखेलौं ।
विद्या विवेक सँग शान्त भयेर खेलौं ।।
ज्यूँदो रहन्छ जव सम्म त वीर शत्रु ।
हुन्छौं सवैजन सधैं तब सम्म पत्रु ।।११७।।