भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए

Changes

Kavita Kosh से
यहाँ जाएँ: भ्रमण, खोज

प्रोषित भर्तृकाको विरह / कृष्णचन्द्र शर्मा अर्याल

94 bytes added, 03:10, 3 जनवरी 2017
<poem>
सुनन हे सखि ई मनका कुरा
गम गरीकन दुःख सहे पुरा ।
खपिसकें भरसक यतिका दिन
अति भयो अब खप्न म सक्तिन ।।१।।
दिनदिनै विरहानल बल्नगै
अलि अलि गरि यो वपु जल्नगै ।
अब त बाँकि छ खाग हुनाकन
अब कसो गरि खप्नु त लौ भन ? ।।२।।
निठुर झै भइ बस्नुभयो वहाँ
झलझली म त संझदि छू यहाँ ।
नजर तानिलिंदा पनि थाकियो
कसरि खप्नु त अज वियोग यो ।।३।।
अब त आइगयो ऋतु ग्रीष्म यो
नगरमा-गरमा गरमी भयो ।
दि (लि) न त-यार भये अब-ला-जन
पवन सेवनमा वनमा मन ।।४।।
पतिसँगै सवका सब कालमा
भवनमा वनमा सब ठाममा ।
म त अभागिनी हा ! ठगिये यसै
सहन शक्ति नभै कसै ।।५।।
शरिरभर सब चन्दन घस्तछन्
सुरतमा रत मानिस मस्त छन् ।
फिरनुहुन्छ कि आज भनी पति ।
सटकमा टक लाइरहे अति ।।६।।
बितिशक्यो अब ग्रीषम पनी बसै
Sirjanbindu
Mover, Reupload, Uploader
10,372
edits
"http://kavitakosh.org/kk/विशेष:MobileDiff/217491" से लिया गया