भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए

महाकविको ईश्वर र मृत्यु पर्व / देवान किराती

Kavita Kosh से
Sirjanbindu (चर्चा | योगदान) द्वारा परिवर्तित 09:03, 12 मई 2017 का अवतरण ('{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार=देवान किराती |अनुवादक= |संग्रह=हु...' के साथ नया पृष्ठ बनाया)

(अंतर) ← पुराना अवतरण | वर्तमान अवतरण (अंतर) | नया अवतरण → (अंतर)
यहाँ जाएँ: भ्रमण, खोज

ईश्वर !
म पनि चिन्दछु
महाकविको त्यो सुन्दर ईश्वर ।

तर आजकल धेरै भयो नदेखेको
देवकोटाको त्यो ईश्वर ।

आजकल सहर–सडकहरूमा
        गाउँ–गोरेटाहरूमा
हूलहूल भीडहरू
कुनै नौलो अनौठो पर्वहरू मनाइरहेको देख्छु
सायद ईश्वर मृत्युको मृत्युपर्व हुनुपर्छ यो ।

पानी–हुरी चलेको साँझ
भोको पेटमा रुँदै चिच्याएझैँ नानीले
चिच्याएको सुनेको थिएँ
अज्ञात स्थलतिर
सायद त्यो ईश्वर हुनुपर्छ महाकविको
कुनै सर्वहारा दुब्र्यसनीको डसाइले रोएको
या कुनै सामन्ती छुरीले रोपिएर चिच्याएको ।

धेरै भयो नदेखेको देवकोटाको त्यो ईश्वर ।

हल्ला पनि चलेकै हो शनैः शनैः
ईश्वर आजकल जङ्गलकै बाटो मात्र हिँड्छ
                        हतियार बोकेर
र यो पनि हल्ला आएकै हो हुरीको वेगझैँ
ईश्वर आजकल ईश्वर नै खोज्दै हिँड्छ
                        अनकन्टार सहरतिर
र देख्नेहरूले भनेकै हुन्
          आँखा फुटाइएको
          मुटु निकालिएको
          गिदी झिकिएको
          क्षत–विक्षत गुप्ताङ्ग
वस्त्रविहीन अज्ञात लास भेटिएको खोल्सामा ।

सायद
ईश्वरको लास हुनुपर्छ त्यो महाकविको ।

आजकल जतासुकै
हूलहूल भीडहरू
कुनै नौलो अनौठो पर्वहरू मनाइरहेको देख्छु
सायद ईश्वर मृत्युको मृत्युपर्व हुनुपर्छ यो ।