भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए

सीखड़ली / कानदान कल्पित

Kavita Kosh से
यहाँ जाएँ: भ्रमण, खोज

डब-डब भरिया, बाईसा रा नैण ,
चिड़कली रा नैण,लाडलडी़ रा नैण,
तीतरपंखी रा नैण,सूवटडी़ रा नैण,
दो’रो घणो सासरियो ॥
 
मायड़ जाण कळेजै री कोर,फ़ूल माथै पांख्यां धरी ।
माथै कर-कर पलकां री छांय,पाळ-पोस मोटी करी॥
राखी नैणां री पुतळी जाण,मोतीडा़ सूं महंगी करी ।
कर-कर आघ,लडाई घण लाड,
भरीजी मन गाढ,
जीवण मीठो ज़हर पियो,
दो’रो घणो सासरियो ॥
 
डूबी सोच समंदडै़ रै बीच,तरंगा में उळझ परी।
जाणै मोत्यां बिचली लाल,पल्लै बंधी खुल परी ।
भरियो नैणां ममता-नीर,लाडलडी़ नै गोद भरी ।
जागी-जागी कळैजै री पीड़,
हिय सूं लीवी भीड़ ,
गरळ-गळ हिवडो़ भरियो,
दो’रो घणो सासरियो ॥
 
भाभीसा काढ काजळियै री रेख,संवारी हिंगळू मांगड़ली ।
बीरोसा लाया सदा सुरंगो बेस,ओढाई बोरंग चूंदड़ली ।
बाबोसा फ़ेरियो माथै पर हाथ,दिराई बाई नै सीखड़ली ।
ऊभो-ऊभो साथणियां रो साथ,
आंसूडा़ भीज्यो गात ,
नैणां झड़ ओसरियो,
दो’रो घणो सासरियो ॥
 
करती कळझळ हिवडै़ रा दो टूक,कूंकूं पगल्या आगै धरिया ।
कायर हिरणी-सी मुड़-मुड़ देख ,आंख्यां माथै हाथ धरिया ।
मुखडो़ मुरझायो बिछडंतां आज ,रो-रो नैण राता करिया ।
चांद-मुखडै़ उदासी री रेख ,
डुसक्यां भरती देख,
सहेल्यां गायो मोरियो,
दो’रो घणो सासरियो ॥
 
रथडै़ चढती पाछल फ़ोर,सहेल्यां नै झालो दियो ।
कूंकूं-छाई बाजर हरियै खेत,जाणै जियां झोलो बियो |
छळक्या नैण घूंघटियै री ओट,काळजो काढ लियो ।
काळी-काळी काजळियै री रेख,
मगसी पड़गी देख,
नैणां सूं ढळक्यो काजळियो,
दो’रो घणो सासरियो ॥
 
मनण-रूठण रा आणंद उछाव,हियै रै परदै मंडता गिया ।
सारा बाळपणै रा चित्राम,नैणां आगै ढळता गिया ।
बिलखी मावड़ नै मुड़ती देख, विकल नैण झरता गिया ।
करती निस-दिन हंस-किलोळ,
बाबोसा-घर री पोळ,
ढ्ल्या रो रमणो छूट गियो,
दो’रो घणो सासरियो ॥
 
लागी बालपणै री प्रीत,जातोडी जीवडो़ दो’रो कियो ।
रेसम रासां नै दी फ़णकार,सागडी़ नै रथडो़ खड़यो ।
धरती अम्बर रेखा रै बीच,सोवन सूरज डूब गियो ।
दीख्या-दीख्या सासरियै रा रूंख,
रेतड़ली रा टूंक,
सौ कोसां रहग्यो पीवरियो ,
दो’रो घणो सासरियो ॥
 
डब-डब भरिया, बाईसा रा नैण ,
चिड़कली रा नैण,लाडलडी़ रा नैण,
तीतरपंखी रा नैण,कोयलडी़ रा नैण ,
सूवटडी़ रा नैण,दो’रो घणो सासरियो ॥