भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
किन लग्यौ आशा चुँडेर / माधव खनाल भावुक
Kavita Kosh से
किन लग्यौ आशा चुंडेर !
मनको सास, दिलको प्यास,
भष्म भयो आफै उडेर ।
गीत सुुसेले सुन्दैन कोही,
आँसू छिछोले बुझ्दैन कोही ।
मनको प्यार, जीवन-भार,
लुकी सक्यो आफै थिचेर ।
रंग चढाए देखिन्न केही,
प्रीत बढाए पाइन्न केही ।
खुलेको धाप, थपेको राप,
सल्की सक्यो आफै डढेर ।
***
