भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए

जब औन्दि बसन्त बयार / सुरेश स्नेही

Kavita Kosh से
यहाँ जाएँ: भ्रमण, खोज

लगल्यूं मा फुलार, अर मनख्यं मा उलार,
डाल्यं मा मौल्यार, जब औन्दि बसन्त बयार।

उमैति दिन अर स्वाणु समौं,
गुनुगुनु घाम अर मयाळु मैनु मौं,
पिंगलि फ्योलिं लेकि औन्दि च पंचमि,
तब मोर संगाडु मा लगौन्दिन सब्बी जौ।

सार्यूं मा लय्या कि फैलिं बयार
घुघति चैखलि अर मल्यो कि डार
मकरैणि खिचड़ि अर पंचम्युं मिठुभात
बरसु पुराणि छन इ रीति रिवाज।

धरति तैं देखिक तब रौंस लगदि
मनकि बिपदा बि दूर भागदि
उकताट सी रौन्दु जिकुड़ि मा होणु
जब दूर धारू मा कखि म्योलि बासदि।

खुदेड़ बेटि-ब्वारि बि सास लग्यां राला
बसन्त एै जालि त मैति बुलाला
मैनाक अपड़ा मैत मा रैकि
ह्यून्द कु कल्यो लेकि सैसर जाला।

खरड़ा डालों पर बि पातगा ऐगिन
आरू-बेडु अर आम मा बौर ऐगिन
श्रृंगार करिं धरित देखदि रैगिन मेरि आॅखि
कळकळिन मेरी आंख्यू मा आंसू ऐगिन।