भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
Changes
Kavita Kosh से
|संग्रह=आमाको सपना.
}}
{{KKCatKavita}}
{{KKCatNepaliRachna}}
<poem>
बिर्िर्सँदी रहिछ, अनि फेरि ऐनामा प्रतिबिम्बित आफ्नो हरेक
अफ्नो हरेक अङ्गलाई टोह्लाउँदै निहार्दी रहिछ।
ए सोध्ने कता पुगे हँ? सुनिने दूरीसम्म मात्र उनी पुगेका भए
म उनलाई चिच्याएर भए पनि भनिदिन्छु,
आफ्नै उपस्थितले रमाइलो भएको सपनाको
जूनमा ऊ अभिसार गर्नेछ।
ए सोध्ने कता पुगे हँ? सुनिने दूरीसम्म मात्र
उनी पुगेका भए उनलाई म चिच्याएर भए पनि
ऊ झाँक्रो फिँजाएर युद्धमा आँधी भएर आउँदा
संसारलाई मसान तुल्याउँदै हुर्रिएकी पनि छ।
यो त कथा भो, सुनेको कुरा भो,
मैले यहाँ नारीलाई धेरैजसो बरबरी रोएको देखेको छु।
इन्द्रधनुको अदृश्य आधा चक्का बुन्ने हावा
जसको एक खुट्टा पानीमा र अर्को खुट्टा घाममा पर्दछ।
यति सर्दाम लिएर जूनकीरीहरुको प्रकाशमा
बूढा ब्रह्मा नारी निर्माण गर्न लागेछन्।
उसले मलाई भनिहाल्यो।
भएको कुरा यै हो।
ए सोध्ने कता पुगे हँ? टाढै पुगिसके होलान्।
भरे आउनेबित्तिकै मलाई कोइलीले भनेजस्तै गरी
त्यतिन्जेल यी मीठा तीखा कल्पना र चित्रहरुलाई छहारीमा
बसेर गाईले घाँस उग्रेझैँ गरी म मनमनै खेलाइरहन्छु।
उनी आएपछि एक-एक गरेर सबै कुरा भनिदिन्छु।
साथसाथै यो पनि भनिदिने विचार गरेको छु, "हेर बाबै !
