Changes

काठमान्डू काठमाण्डू छिरेपछि स्वयम्काठमान्डू स्वंय काठमाण्डू बन्न खोज्छ मान्छे । चोभार थुनेर पौडिन खोज्छ,सक्तैन महाराज बन्न खोज्छ, बन्दैनआफूले थेगेको आकाश मन्दिर देखेपिच्छे देवता हुन खोज्छ, हुँदैनआफूमाथिको आकास हेर्छ, टेकेको जमिनहेर्दैनविक्षिप्त हुन्छ रकाठमान्डूको काठमाण्डूको नाकैमाउभिएरगर्छ सत्तोसराप सत्तो सराप । आफ्नो उचाइ नाप्छ धराहरासँग रानीपोखरीमा आफ्नो गहिराई खोज्छ यहाँका अनगिन्ती साँघुरा गल्लीभन्दा पनि असरल्ल आफ्नै सपनाका खोचमा चेपिएपछि काठमाण्डुकै छातीमाथि पलेँटी कसेरकुख्यात अपराधीलाई झैँ काठमाण्डुलाई नै गाली गर्छ नव–काठमाण्डू । काठमाण्डू आँखीझ्यालबाट ब्यूँझने सूर्योदयसँगैआफूलाई चियाउँछगल्लीभरि देउदेउता हिँडेको देखेपछिगजक्क पर्दै स्वयंभूबाट गुन्गुनाउँछ ओम मेने पेमे हुँपशुपतिबाट शंखघण्ट बजाउँदै सुनाउँछ आफ्नो स्वर । काठमाण्डुलाई थाहा छदेवताकै शहरमा हो राक्षसहरु हुर्कनेदेवतालाई नै हो सैतानले दुःख दिने । काखभरि सन्तान बोकेकी आमाले जस्तैछातीभरि जिउँदा देउदेउता बोकिरह्यो जसरी बास दियो साराका सारालाईकसैकोमा एकसाँझ बास माग्न सकेन काठमाण्डुले । टाउकोमा मुड्कीले ठोके पनि चुप लाग्छघनले फुटाउन खोजे पनि बज्र बन्छकाखैमा कुल्चिदा पनि सहिरहन्छ । काठमाण्डूले अब त आँखा खोले हुने ! बूढानिलकण्ठलाई उभ्याएर बिरुपाक्षलाई हिडाएर उन्मत्त भैरबलाई नचाएर कलिलाई जमिनबाट तत्काल निकालेर हजार मन्दिरबाट देवदेवीलाई खूल्ला मैदानमा डाकेर काठमाण्डूले अकाट्य प्रतिउत्तर बोले हुने ! निलगिरीको थाप्लो हेरेर आफूलाई पुड्को देख्नेहरुलाई सम्झाइदिए हुने !नव काठमाण्डुको गालीले भत्किँदैन काठमाण्डू पराजित नव काठमाण्डुहरुलाई बुझाइदिए हुने !काठमाण्डूको काँध चढ्दैमा काठमाण्डू बन्न सक्तैन मान्छे । यो पनि बुझाइदिए हुने !काठमाण्डू यो भूमिको एउटा पवित्र शिर पनि हो ।