भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए

"रजमतिया के चिट्टी / भोजपुरी" के अवतरणों में अंतर

Kavita Kosh से
यहाँ जाएँ: भ्रमण, खोज
 
पंक्ति 7: पंक्ति 7:
 
}}
 
}}
 
<poem>
 
<poem>
छोटकी गोतिनिया के तनवा के बतिया,
+
लिखि देई स्वस्तीय श्री चिट्ठी राउर पवलीं,  
पतिया रोई-रोई ना, लिखावे रजमतिया।
+
पाँच सोरह रूपइया तऽ रउरे पठवलीं।
सोस्ती श्री चिट्टी रउरा भेजनी तेमे लिखल,
+
एतनो से कम नाहीं होवे ले विपतिया,  
सोरे पचे अस्सी रोपेया, भेजनी तवन मिलल
+
रोय-रोय पतिया लिखावे रजमतिया॥1॥
ओतना से नाही कटी, भारी बा बिपतिया। पतिया...
+
 
छोटकी के झूला फाटल, जेठकी के नाहीं,
+
कबरी छेगड़िया हमार बेरमाइल,
बिटिया सेयान भइल, ओकरो लूगा चाही,
+
पांड़े जी क झबरा पिलउआ हेराइल।
अबगे धरत बाटे कोंहड़ा में बतिया, पतिया ...
+
कोहड़ा पर पाला मरलसि, लागे नाहीं बतिया,
रोज -रोज मंगरा मदरसा जाला,
+
रोय-रोय पतिया लिखावे रजमतिया॥2॥
एक दिन तुरले रहे मौलवी के ताला,
+
 
ओकरा भेंटाइल बा करीमना संघतिया। पतिया...
+
लिखि देई जाड़ा बा, बनवां लीहें रजाई,
पांडे जी के जोड़ा बैला गइलेसऽ बिकाइ,
+
खोंखी आइल मरिगे, समुनरी के माई।
मेलवा में गइले त पिलवा भुलाइल,
+
बड़े जोर बेराम बा, निरंजन बाबा के नतिया,
चार डंडा मरले मंगरू, भाग गइल बेकतिया। पतिया...
+
रोय-रोय पतिया लिखावे रजमतिया॥3॥
जाड़ा के महीना बा, रजाई लेम सिआइ,
+
 
जाड़ावा से मर गइल दुरपतिया के माई,
+
पछुआ पवन चले सिहरे परनवाँ,
बड़ा जोर बीमार बा भिखारी काका के नतिया। पतिया...
+
छन-छन भरि-भरि आवेला नयनवाँ।
कबरी बकरिया रात-भर मेंमिआइल,
+
दिनवों त बीतेला, कटेले नाहीं रतिया,  
छोटका पठरुआ लिखीं कतना में बिकाई,
+
रोय-रोय पतिया लिखावे रजमतिया॥4॥
दुखवा के परले खिंचत बानी जँतिया। पतिया...
+
 
 +
लिखि देईं बिरही फगुनवों नेराइल,  
 +
बउरल अमवाँ, महुअवाँ गदाइल।
 +
सेल्हा में अदउआ गुहैले भनमतिया,  
 +
रोय-रोय पतिया लिखावे रजमतिया ॥5॥
 +
 
 +
जै पइसा आइल तै सौ राहे गइल सैंया,
 +
किनि नाहीं पवली हम अइया के दवइया।
 +
ससुई ननदि रोज कहें सौ-सौ बतिया,
 +
रोय-रोय पतिया लिखावे रजमतिया॥6॥
 +
 
 +
कई बेर पूछलें, मलगुजरिया पियादा,
 +
कहलीं निबका देब अइहे उतमी के दादा।
 +
नेइये तरे हउदी सटवलसि रमगतिया,  
 +
रोय-रोय पतिया लिखावे रजमतिया ॥7॥
 +
 
 +
लिखि देईं, भंगरा मदरसा पै जाला,
 +
पंडित जी के परसों उठा ले आइल ताला।
 +
ओके निरगुनवां, मिलल बा संघतिया,  
 +
रोय-रोय पतिया लिखावे रजमतिया॥8॥
 +
 
 +
छोटका के नरखा, मझिलका के नाहीं,
 +
बुधनी सयान होगे, सारी वोके चाही।
 +
काठे के करेजा कइलें बजरे कै छतिया,
 +
रोय-रोय पतिया लिखावे रजमतिया॥9॥
 +
 
 +
खुदै हुसियार हवें ढेर का लिखाईं,  
 +
कगजा पै केतनी कलमि दउराईं।
 +
कुलि-कुलि करिहें, बेसहिहें न सवतिया,  
 +
रोय-रोय पतिया लिखावे रजमतिया॥10॥
 +
</poem>
 +
[दयानन्द पाण्डेय द्वारा प्रेषित संशोधित वर्जन]

12:55, 28 जून 2025 के समय का अवतरण

लिखि देई स्वस्तीय श्री चिट्ठी राउर पवलीं,
पाँच सोरह रूपइया तऽ रउरे पठवलीं।
एतनो से कम नाहीं होवे ले विपतिया,
रोय-रोय पतिया लिखावे रजमतिया॥1॥

कबरी छेगड़िया हमार बेरमाइल,
पांड़े जी क झबरा पिलउआ हेराइल।
कोहड़ा पर पाला मरलसि, लागे नाहीं बतिया,
रोय-रोय पतिया लिखावे रजमतिया॥2॥

लिखि देई जाड़ा बा, बनवां लीहें रजाई,
खोंखी आइल मरिगे, समुनरी के माई।
बड़े जोर बेराम बा, निरंजन बाबा के नतिया,
रोय-रोय पतिया लिखावे रजमतिया॥3॥

पछुआ पवन चले सिहरे परनवाँ,
छन-छन भरि-भरि आवेला नयनवाँ।
दिनवों त बीतेला, कटेले नाहीं रतिया,
रोय-रोय पतिया लिखावे रजमतिया॥4॥

लिखि देईं बिरही फगुनवों नेराइल,
बउरल अमवाँ, महुअवाँ गदाइल।
सेल्हा में अदउआ गुहैले भनमतिया,
रोय-रोय पतिया लिखावे रजमतिया ॥5॥

जै पइसा आइल तै सौ राहे गइल सैंया,
किनि नाहीं पवली हम अइया के दवइया।
ससुई ननदि रोज कहें सौ-सौ बतिया,
रोय-रोय पतिया लिखावे रजमतिया॥6॥

कई बेर पूछलें, मलगुजरिया पियादा,
कहलीं निबका देब अइहे उतमी के दादा।
नेइये तरे हउदी सटवलसि रमगतिया,
रोय-रोय पतिया लिखावे रजमतिया ॥7॥

लिखि देईं, भंगरा मदरसा पै जाला,
पंडित जी के परसों उठा ले आइल ताला।
ओके निरगुनवां, मिलल बा संघतिया,
रोय-रोय पतिया लिखावे रजमतिया॥8॥

छोटका के नरखा, मझिलका के नाहीं,
बुधनी सयान होगे, सारी वोके चाही।
काठे के करेजा कइलें बजरे कै छतिया,
रोय-रोय पतिया लिखावे रजमतिया॥9॥

खुदै हुसियार हवें ढेर का लिखाईं,
कगजा पै केतनी कलमि दउराईं।
कुलि-कुलि करिहें, बेसहिहें न सवतिया,
रोय-रोय पतिया लिखावे रजमतिया॥10॥

[दयानन्द पाण्डेय द्वारा प्रेषित संशोधित वर्जन]