પ્યાસના આવેગથી ક્યાં પર હતા.
સિંધુના કાંઠે ભલેને ઘર હતા !
કૈંક કહેવું’તું ઘણાં વર્ષો પછી,
એ ક્ષણે સામે ફક્ત પથ્થર હતા !
છીપના અવશેષ પણ ક્યાંથી મળે ?
રણ હવે છે, જ્યાં કદી સરવર હતાં.
તો ય કાં રડતો રહ્યો આ ઓરડો ?
આંગણે ઊભાં ઘણાં અવસર હતા.
ઓટ તો પણ આવવા દીધી નહીં,
પ્રશ્ન તો ‘રાકેશ’ને સત્તર હતા.